नागपूर : 'माह्या घरी माई बायको, मी, पोरगी आन बुढा-बुढी बी संगच रायते. घरामध मी यकटाच कमावनारा. जे काई थोडंफार खातो ते चहाटपरीच्या भरोशावर. पन भाऊ तीन महिने झाले चहाच दुकान बंद करून. काम कोनत करावं आन कस खावं या विचारामुडे मन खचू रायल. का वाट्टे भाऊ, दारूचे दुकान उघडू रायले, मंग चहाटपरीबी उघडन का?' हा केविलवाणा स्वरातील प्रश्न आहे तो रामदासपेठेतील चहाविक्रेता मनोज सेलोकार यांचा. 

लॉकडाउनमुळे चहाचे दुकान दोन महिन्यांपासून बंद आहे. त्यातच लॉकडाउनचा चौथा टप्पा सुरू झाला आहे. यामध्ये चहाटपरी उघडण्याची परवानगी न मिळाल्याने व्यावसायिकांवर उपासमारीची वेळ आली आहे. आता चहाचे दुकान कधी उघडेल याचा अंदाज नाही. चहा, तर्री पोहा आणि नागपूरकर यांचे अतूट नाते आहे. नुकतेच ब्रॅंडेड चहाची दुकाने शहरामध्ये सुरू झाली आहेत. मात्र, वर्षानुवर्षे टपरीवर चहा विकणाऱ्यांची आणि त्याचा आस्वाद घेणाऱ्यांची संख्यादेखील तितकीच आहे. सरकारने आम्हाला मदत करावी, अशी मागणी चहाविक्रेते करत आहेत. 

हेही वाचा : कोरोना तपासणीत हयगयीला जबाबदार कोण? उच्च न्यायालयाची विचारणा 

सिव्हिल लाइन, धंतोली, रामदासपेठ, धरमपेठ अशा विविध परिसरामध्ये शे-दोनशे चहाटपरी आहेत. लॉकडाउनमध्ये चहा व्यवसायाला अद्याप सूट न मिळाल्याने हे चहाटपरीवाले संकटात सापडले आहेत. 
यातील अनेक व्यावसायिकांनी चहाच्या वेगवेगळ्या शाखा उघडल्या आहेत. तर, अनेक परप्रांतीय चहाविक्रेते यावर आपला उदरनिर्वाह करत आहेत. मात्र, कोरोनामुळे सर्व काही ठप्प झाले आहे. पावसाळ्यातही चहा विक्रीवर कोरोनाचा प्रभाव राहील, असा अंदाज चहा व्यवसायिकांनी व्यक्त केला. 
 

गेल्या तीन महिन्यांपासून माझे दुकान बंद आहे. या दरम्यान इतर काम शोधायचा प्रयत्न केला. मात्र, अशा परिस्थितीमध्ये तेही मिळाले नाही. काही कामांना विशेष प्रशिक्षण लागत असल्याने ते करणे शक्‍य नाही. त्यामुळे, कुटुंबीयांचे पोट कसे भरावे हा प्रश्न आहे. या सर्व विचारांमुळे मानसिकरीत्या खचलो आहे. 
-मनोज सेलोकार, चहाविक्रेता, रामदासपेठ.